
Begin dit jaar werd de huurdersvariant van het ROZ-model gepresenteerd; een nieuw hulpmiddel voor wie in gesprek gaat over een nieuw huurcontract of een verlenging ervan. Inmiddels heeft de ROZ na gesprekken met de Autoriteit Consument & Markt (ACM) een paar artikelen in het model moeten aanpassen. Het opnemen van automatische huurprijsaanpassingen in algemene bepalingen van modelcontracten is namelijk in strijd met de concurrentieregels.
Het gaat om artikel 4.5 van het ROZ-model en artikel 20 van de algemene bepalingen. Hierover moet kunnen worden onderhandeld. Het ROZ-model voorziet daarom nu in drie keuzemogelijkheden:
- een in te vullen vast percentage,
- een jaarlijkse indexering conform door de CBS gepubliceerde maandprijsindexcijfers, waarbij gekozen kan worden uit verschillende reeksen; of
- op een andere door partijen overeen te komen wijze. Partijen zijn dus vrij om zelf een mogelijkheid te kiezen.
Jaarlijkse indexeringen zijn bedoeld als inflatiecorrectie. Vanaf begin 2022 heeft dit echter geleid tot extreme huurindexeringen (in januari 2023 was de huurindexering zelfs + 14,5 %). Dit kwam onder meer doordat de energieprijzen sterk waren gestegen, maar energie betaalt de huurder normaal gesproken zelf. De hogere energiekosten leiden dan tot een dubbel financieel nadeel voor de huurder. Dergelijke huurindexeringen zijn niet redelijk en daarom zal een maximale indexering van de huurprijs moeten worden overeengekomen.
De huurdersvariant vermeldt standaard maximaal 2% per jaar. Als een verhuurder geen vast maximaal percentage wenst overeen te komen, kan eventueel gekozen worden voor een staffel, waarbij tot een bepaald percentage het volledig wordt doorbelast en daarboven steeds minder. Een tekstvoorstel van een staffel tref je in de toelichting op het model aan. Over de in te vullen percentages zal aldus met de verhuurder onderhandeld moeten worden.
Op de website van MKB-Nederland vind je meer informatie.